- On jest dla mnie jak tlen .- Powiedziała swojej przyjaciółce.
- Spójrz ! Odszedł i żyjesz ! – Odpowiedziała.
Wtedy pomyślała, że to nie jest życie. Że płakanie po nocach, rozpamiętywanie, ta ciągła tęsknota, to obwinianie siebie, wspominanie, czekanie, robienie sobie nadziei to nie jest ‘ życie’. Poczekała aż ostatnia łza spłynęła po jej policzku i odeszła. | Maggie